Ana hat sağlık paoli kalbin konumu

Irkçı festivalin organizasyonunu da Yunan Altın Şafak üstlenmişti. Yunan ırkçılık karşıtları, "Toplantının nereye kaydırıldığı önemli değil. Festival nederne yapılırsa yapılsın biz de oraya gideveğiz" dedi. Böyle bir karşılaşmanın gerçekleşmesi halinde ise çatışmaların yaşanabileceğinden korkuluyor. ANKA — Ortaya çıkan taslağa bakılırsa, Ankara rahatsız olacak, ancak 3 Ekim müzakereleri kurtulacak.

Bu yazıyı belirli bir çekinceyle yazıyorum. Ben bu yazıyı yazarken toplantılar henüz bitmemişti.

Birleşik Devletler Oteller - Birleşik Devletler daki otel rezervasyonları

Ancak siz bugün diğer sayfalarda kesin sonucu okuyabilirsiniz. Ne olursa olsun, bu yazıda size anlatacaklarımla toplantının sonucunun birbirinden çok farklı olmayacağını sanıyorum. Yani fazla telaşlanmaya, onur meselesi yapmaya hiç gerek yok. Şu anda tartışılan taslağın ne anlama geldiğini şöyle anlatabiliriz: Bakınız tam metin yanda 1. Türkiye, Kıbrıs gemilerine limanlarını açmak zorunda. Gerekirse, bu anlaşmazlığı çözmek için mekanizmalar çalıştırılacak.

Eğer Türkiye, Kıbrıs gemilerine hava ve deniz limanlarını açmazsa, başlıklar Ulaşım, Malların serbest dolaşımı ve Gümrükler gibi AB, Kıbrıs sorununun BM çerçevesinde çözümü gerektiğini kabul eder. AB bu sorunları yılında yeniden ele alıp görüşecek.

NOT: Bu cümle, yeni bir karar gerektirdiği anlamına gelmiyor. Kimileri, AKP hükümetini eleştirir ancak 3 Ekim müzakerelerini engellemeyeceğinden dolayı önemli değildir. Asıl önemlisi, bundan sonra görüşülmeye başlanacak olan Müzakere Çerçeve Belgesidir. Zira MÇB bağlayıcıdır. Özetle asıl önemli tartışmalar bundan sonra başlayacak. AB tarafı Ortaklık Anlaşması çerçevesinde yılında uygulamayı değerlendirecektir. Eğer gerekirse, uygulanabilir anlaşmazlıkları çözüm mekanizmalarına yönelecektir.

Kıbrıs Cumhuriyetini uluslararası hukukun bir parçası olduğundan dolayı tanıdıklarının vurgularlar. Şüphecilere göre bu izlenim, bazı faaliyetlerimizden ortaya çıkmaktadır. Hatta iktidardaki partiler bile, Hükümeti, kötü uygulamaları ve Kıbrıs halkının 24 Nisan tarihinde ifade ettiği iradenin kötü bir şekilde ele alınması konusunda suçlayıcı nitelikte bazı açıklamalar yapmaktadır. Genel olarak içinde bulunduğumuz şu günlerde, Kıbrıs sorunundaki görüntü bulanıktır ve bunun bütün sorumluluğunun Hükümette olduğunu düşünüyoruz.

Eğer yanıt evetse, bu konu ile ilgili olarak ne yapıyoruz? Eğer yanıt evetse, ne umut ediyoruz? Bu görüşmenin sadece on beş dakika sürmesi bekleniyor. Bu görüşmenin uzun sürmesinin hiçbir önemi yoktur. Önemli olan görüşmenin içeriğidir.

Ancak siyasi irade ve kararlılık olduğu ve bir on beş yıl daha beklememizin daha iyi olduğuna karar vermediğimiz zaman, on beş dakika içinde bile çok şey olabilir. Memorandumda şunları istedik: 1. Türk limanlarının Kıbrıs gemilerine açılmasını. Yeni yerleşiklere moratoryum konulmasını. Türk askerlerinin geri çekilmesine takvimler konulmasını. Kıbrıs ve Türkiye arasındaki ilişkilerin normalleştirilmesini.

Bütün üye devletleri ilgilendiren ve başka türlü olmayan son önkoşul kabul edildi. Türkiye yazılı olarak değil, sözlü olarak taahhütte bulundu.

Bunun ötesinde, taahhüt gelecekle ilgiliydi ve karışık ve anlaşılmayan koşullara eşlik ediyordu. Nedeni ise Fransa'ya fazla güvenmeleri. Paris'in, kendi amaçları için olsa bile, Kıbrıs konusundaki ısrarını sonuna kadar sürdüreceğine inandılar.

Oysa gelişmeler bunun böyle olmadığını gösteriyor. Gerçi Rumlar ana hat sağlık paoli kalbin konumu işten elleri tümüyle boş çıkmıyorlar. Türk limanlarının Rum gemilerine açılması konusundaki AB ısrarı bir yerde "kurumsallaşmış" oldu. Yani, Kıbrıslı Türkler üzerindeki ekonomik izolasyonun kalkması için ortaya koyulan tüzük. Bu tüzüğün uygulanması şu anda Rumlar tarafından engelleniyor. Yaygara kopardı Başka bir ifadeyle, "Türkiye bana ambargo uyguluyor" yaygarasını koparan Rum tarafı, Kıbrıslı Türklere uygulanan ambargonun sürmesi için çalıştığını kasıtlı olarak görmezden geliyor.

Ankara, diplomatik maharetini kullanarak, bu iki konu arasında bir bağlantı kurulmasını başarırsa, AB'nin limanlar konusundaki ısrarını Kıbrıslı Türklerin lehine dahi çevirebilir.

1. Sevgül Uludağ,18 Ekim
3. Walatta Petros — and her fellow student Ehete Krestos from Ethiopian Orthodox Tewahedo Churchwere friendly nuns "lived together in mutual love, like soul and body" until death whereas other nuns depicted as lustful each other.
4. Yüksek tansiyon için kapsül
6. Reçine ile yüksek tansiyon tedavisi
8. Не будем беспокоиться заранее, - усмехнулся Ричард.

Sonuçta bu limanlar meselesi, siyasi olmaktan çok ekonomik bir meseledir. Ana hat sağlık paoli kalbin konumu, Tayvan limanlarının dünya gemilerine açık olması Tayvan'ın resmen tanındığı anlamına gelmiyor. Öte yandan, Kuzey Kıbrıs üzerindeki ambargo kalkarsa, Rum kesimi ile Türkiye arasında açılacak olan ticari kanallar Kıbrıslı Türklerin işine bile gelir.

BM'den alınamaz Türkiye'nin burada yürüteceği mantığı ise şöyle özetleyebiliriz: "AB'deki mevcut Kıbrıs karmaşası, Türk tarafından değil Rum tarafından kaynaklanıyor. Nedenleri ise artık herkes tarafından biliniyor. Onun için Türk tarafı da, AB'nin verdiği sözleri tutmasını bekliyor.

Bu yapılırsa, Türk tarafının -tıpkı Annan Planı sürecinde olduğu gibi- Kıbrıs sorununun çözümü konusunda iyi niyetli ve samimi olduğu görülecektir. AB'nin Türkiye'yi, üstelik müzakereler öncesinde, "Kıbrıs Cumhuriyeti'ni tanımaya zorlamasını bekliyorlar. Ardından da, Kıbrıs sorununun kademeli olarak BM platformundan alınıp AB eksenine oturtulmasını hedefliyorlar. Bu iki temel hedef itibariyle de Fransa'dan ciddi bir "cesaret aşısı" almış durumdalar.

Fakat öyle anlaşılıyor ki mantık Fransa'ya, sonunda bunun AB açısından hiç de iyi bir rota olmayacağını gösterdi. Zira, ortada 30 yıllık bir Kıbrıs sorunu var ve bunun bugüne kadar görüşüldüğü yer de BM'dir. BM'yi, Annan Planı'nın "hortlamasından" korkan Rumların arzuladıkları gibi, dışlamak ise sorunun çözümsüzlüğünü derinleştirmekten başka bir işe yaramayacaktır. Bu açıdan bakıldığında, Türkiye'nin "Kıbrıs Deklarasyonu"na karşı AB'nin yayımlayacağı belirtilen, ancak dün de ortaya çıkarılamayan deklarasyondaki en önemli madde, kuşkusuz, Kıbrıs sorununun çözümü için BM'ye işaret eden maddedir.

Haberlere bakılacak olursa Rumlar bunu engellemeye çalışıyorlar.

Navigation menu

Fakat kendileri açısından ortada ciddi bir sorun var. Çünkü, "Hayır, biz BM'yi istemiyoruz" demenin hiç kimse açısından bir mantığı yok. Kaldı ki, hiçbir AB üyesine, "40 yıldır çözülemeyen şu Kıbrıs sorununu BM'nin elinden alıp kendi sorunumuz yapalım" dedirtemezsiniz.

Rum'a baskı yapın AB'nin de kabul ettiği gibi, esas çözüm yeri BM olduğuna göre, bu çözümün formülü de bu ana hat sağlık paoli kalbin konumu beş ana hat sağlık paoli kalbin konumu iki yukarı belli. Türk tarafının kendi içindeki Annan Planı karşıtlarını da artık aşarak, bu hususları AB'ye sürekli olarak hatırlatması ve Avrupalı muhataplarını, bu aşamada baskı uygulanacak tarafın Rum tarafı olduğuna ikna etmesi gerekiyor.

Bu üyeliği on yıllardan bu yana Türkler amaçlıyor, on yıllardan bu yana da Avrupa hükümetleri ya destekliyor, ya da reddetmekten kaçınıyor. Uzun lafın kısası, Türkiye resmen aday ülke olma hakkına sahiptir.

Bu kararları Helsinki, Kopenhag, Brüksel vb. Yunan diplomasisi engellemedi, destekledi, hatta samimi olarak destekledi. Hâlâ gündemde bulunan temel argüman; milliyetçi, yarın da belki İslami-Asyalı bir Türkiye değil, özlü biçimde Avrupalı bir Türkiye çıkarımıza mı değil mi?

LGBT rights in Ethiopia - Wikipedia

Türkiye'nin AB üyesi olması için AB müktesebatına uyum sağlamasının, bütün alanlarda AB müktesebatını kabul etmesinin şart oluşturduğu netti ve hâlâ net. Bu ne zaman olacak? AB yöneliminin başında mı, yoksa sonunda mı?

AB geçen ekim ayında Türkiye'nin önümüzdeki ekim ayında müzakerelere başlaması için ne yapması gerektiğini belirledi. Türkiye'nin iç hukukunda değişiklikler yapması, Gümrük Birliği'ni 10 yeni üye ülkeye genişletmeye yönelik ek protokolü imzalaması gerekiyordu. Ana hat sağlık paoli kalbin konumu, Kıbrıs Cumhuriyeti'ni diplomatik olarak tanıması istenmedi Türkiye'den.

Ancak, Türkiye vahim bir hata yaptı: Ek protokolü kabul edilmesi mümkün olmayan itirazlar öne sürerek imzalarken, bu imza ile birlikte Kıbrıs Cumhuriyeti'ni tanımadığına ilişkin bir deklarasyon yayımladı.

Erdoğan hükümeti sadece zorlu iç cepheyi düşündü, Avrupa cephesini düşünmedi: Böylece, kendi iç nedenlerinden dolayı Fransa ve Türkiye'yi Avrupa'da istemeyenlere ya da gelecekteki üyeliğini mümkün olduğu kadar geciktirmek isteyenlere 'altın bir argüman' sağladı; Türkiye Bu argüman mantıklı, ancak, aynı zamanda ikiyüzlü ve art niyetlidir: Bu argümanı öne sürenler, başta Papadopulos, Chirac ve birçok Yunanlı yetkili, geçen aralık ayında da durumu biliyorlardı.

Karamanlis, mütereddid ve dikkatli adımlarla 'Türk aleyhtarı' bu konuda trene binmekte olduğu belirtileri veriyor. Böylece, dış politikasında tek 'sabit' hususun orta ve uzun vadeli bir hedefi olmadığını gösteriyor. Poker oynanıyor: Erdoğan, üyelik müzakereleri başlamadan bütün Avrupa'da herkesin ayrı ayrı istediğini yerine getirirse, kazanıyor. Getirmezse eski çıkmazlara yeniden sokulacağız. Yunan ve Türk kurulu düzenlerinin önemli bir kısmının sözde vatansever gerginlikler ve milliyetçiliklerden geçinmeye alışmış olduğu gerçek.

Türkiye'nin Avrupa perspektifi hem Türkiye hem bizim için bu durumu yüksek tansiyon durumunda tuz değişimi. Her halükârda, kendi çıkarlarımıza bakmak istiyorsak, kaderlerimiz Chirac'ın kurnaz politika oyunlarından ve rakibi Sarkozy ya da Blair ile rekabeti çerçevesinde biçimlenmemeli. Bizim sorunumuz şu: Yarının Türkiyesi'nin AB üyesi olmasını mı yoksa şimdiye kadar var olan sürtüşme ortamını mı tercih ediyoruz.

Başka bir ifadeyle: Vazgeçilmez komşumuzu nasıl istiyoruz? Gerçi üye ülkelerden hiç biri müzakerelerin 3 Ekim'de başlamasını alenen sorgulamıyor, ama zaman azalıyor: AB Ankara'nın AB üyesi Kıbrıs'ı 80 yıllık hipertansiyon tedavisi direnmesine ilişkin bir pozisyon belirlememesi bir yana, hala Türkiye ile giriş müzakerelerine ilişkin bir çerçeve belgesi hazırlamadı.

Muhtemelen bazı AB ülkeleri bu karta oynuyor. Diğer bütün AB ülkeleri yalnız Kıbrıs'ın "mümkün olduğunca çabuk" tanınmasını isterken, Lefkoşa'nın müzakereleri veto edip etmeyeceği biraz şüpheli.

Zaten veto ile değil, görüşmeleri bloke etmekle tehdit ediyor. Fransa'nın AB Dönem Başkanı İngiltere'nin ısrarı üzerine, Kıbrıs'ın 3 Ekim'den önce tanınmasını ve bunun en geç 'ya kadar gerçekleşmesi gerektiğinin belgede yer almasını istemekten vazgeçmesi üzerine, Kıbrıs güçlü müttefikini kaybederek yalnız kaldı. Bu Avusturya için ana hat sağlık paoli kalbin konumu böyle oldu.

Şu sıralar hiç bir hükümet Türkiye için tam üyelik hedefinin yanı sıra ikinci bir seçeneğin çerçeve belgesinde yer alması isteğine katılmak istemiyor.

Dışişleri Bakanı Ursula Plassnik'in durumun 24'e karşı 1 olduğu yolundaki son beyanı, Avusturya kamuoyuna ve diğer partilere yönelik, "hiç değilse denedik" gibilerinden bir mesajdı. Aslında Türkiye ile giriş müzakerelerinin 3 Ekim'de başlayıp başlamayacağı, Ankara'dan hangi şartların isteneceği ve tam üyeliğin tek hedef olarak kalıp kalmayacağı, Almanya'daki seçimlere, özellikle de akibinde kurulacak koalisyona bağlı.

Tassos Papadopulos başkanlığındaki Kıbrıs Hükümeti, tüm tehditlere rağmen müzakerelerin başlama tarihini somut bir şekilde veto etmeyi düşünmüyor. Rehn, Türk limanlarının "üye ülkelerin hepsinden gelecek bütün gemilere açık olması gerektiğini.

Araştırmaya göre, Türkiye'nin önünde uzun bir Avrupa yolu olmasına rağmen, Avrupa Birliği Türkiye'nin üye olması halinde zarardan çok kar edecek. Araştırmada AB'nin son genişlemenin ardından artık yıllar önceki gibi "ayrı ülkelerden oluşan, ancak tek kültürlü bir Hristiyan klübü olmadığı", AB'nin yakında sayıları 27'ye çıkacak olan üyeleri ile zaten daha esnek olmak ve üyelerinin farklı gelişme düzeylerini dikkate almak zorunda olduğu belirtiliyor; ayrıca Türkiye'nin Birliğe alınmasının Brüksel'i kendi kurumlarını reforma tabi tutma hızını artırmaya ve daha iyi işlemeye zorlayabileceğinin de altı çiziliyor.

Türkiye'nin AB'ye üye olmak için başvuran ülkeler arasında "stratejik açıdan en önemlisi olduğuna" da değinen araştırmada, Türkiye gibi büyük bir ülkenin ve onun Orta Doğu ülkeleriyle ilişkilerinin, AB'nin dış ve güvenlik politikasının daha fazla nüfuz kazanmasına katkıda bulunabileceği de yer alıyor. Araştırma birçok Avrupalının "yoksul Türkiye"den korkmasına da karşı çıkıyor: Ülkenin yeni üye ülkelerin şimdiki durumu ile kıyaslanmaması gerektiğine işaret edilerek, Türkiye'nin ekonomik randımanının bugün AB ortalamasının yüzde 30'unu oluşturduğu, Polonya'nınkinin ise katılımdan on yıl önce yüzde 35'ini oluşturduğu belirtiliyor.

Araştırmayı yapan uzmanlar, Ana hat sağlık paoli kalbin konumu Avrupa iş ana hat sağlık paoli kalbin konumu Türk işgücünün akınına uğramasını da pek olası görmüyorlar. Geçiş hükümlerinin iş piyasalarını koruyacağı, ayrıca genç ve dinamik bir Türkiye'nin, ekonomik durgunluğun yükü altında ezilen, yaşlanmış Avrupa'ya hız kazandıracağı ifade ediliyor.

Araştırma, AB'ye, tam üyeliğin şartlarını daha açık bir şekilde belirlemesini tavsiye ediyor ve Türkiye'nin AB ile uzun yıllar müzakerelerde bulunacak büyük bir ülke olarak, reformlar konusunda kendisine şimdiye kadarki adaylara kıyasla daha açık bir yol gösterilmesine ihtiyaç duyduğunu vurguluyor. Kıbrıs sorununda çabalara ilişkin ifadenin, büyü yoluyla ortadan kaldırılması ve bunun yerini geçen yılki fiyasko-sürece atıfta bulunan ifadesinin alması, çıplak gözle de görülebilir.

Öte yandan, bütün ağırlık, Türkiye ve AB arasındaki müzakere çerçevesine verilmelidir. Ayrıca, Kıbrıs sorunu ve çözüm için ifadelerin de dahil olmasının gerektiği gibi Bu konuda ısrarlı olunması gerekmektedir. İngilizlerin, tanınma konusunu Lefkoşa ile görüşmeyi reddettikleri andan itibaren, çerçeve konusunda ısrar etmemizden başka yol yoktur. Bu, güvenli bir şekilde kontrol edilen gelişmelerin ele alınma yöntemi ile ilişkilidir.

Bu alandaki tüm silahlar etkisiz hale getirilirse; bütün bir malign hipertansiyon nedenleri alaşağı edilecektir. Bu zıtlaşmaların sonucu genellikle, Birliğin sözde temelini oluşturan hukuk ilkelerinde değil, yine çıkarlarda uzlaşmadır.

Bu bizim için acı bir gerçektir. O halde geçen yılın 17 Aralık tarihindeki gibi yeni bir korkunç ikileme neden vardık? Siyasi cesaretsizliğimizi, çıkarlarımızı talep etmedeki yeteneksizliğimizi ve isteksizliğimizi, aynı zamanda taleplerimizin çıtasını çok aşağıya çekmemizi şimdi çok pahalıya ödüyoruz. Bunu bugün istedik. Bütün bunların ardında bostan korkuluğu Annan yeniden ortaya çıkıyor.

Çimene yeniden basılacak. Maalesef Kıbrıs bu kuralın dışında değildir.